با سَلام

وَ تَشَـڪُر از ڪَـسانــے

ڪﮧ اَز وِب دیدَن میـڪُــنَند وَ نَظر میگزارَند ،لُطفاً بـﮧ خاطِر آپ بودَن مَطالِب از دیگر صَفِحات دیدَن ڪُــنید...ڪَـسانــے ڪِﮧ دَرخواستِ هَمـڪارے با مَن ڪَردَن لُطفاً با اید یاهو مَن تَماس بِـِگیرَند

شوهَر سَرِڪارهِ . . . هِزار تا قِسط وَ بِدِهی دارِه

وَلی . . . زَنِش تو بَغَل پِسری جَوان

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

زَن تو خونَشـﮧ . . . دارِه بـﮧ بَچـﮧ وَ خونـِﮧ زِندِگیش میرِسـﮧ

وَلی . . . شوهَرِش تو بَغَل دُختَری جَوان

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

نـَﮧ اِشتِباه نَـڪُن . . اُروپا نیست

اینجا ایرانـﮧ . . . ایران اِسلامی

يـِڪ سَرزَمين بي رَحم ڪِﮧ مي تونيم ڪِشوَرِمون بِناميمِش

يـِﮧ جايِ خاص ڪِﮧ مَن زِندِگيم مي خونَمِش

تاريـڪتَرين اَفـڪار ڪِﮧ فِـڪر مي ڪُنَم اَفــڪارِه خودَم باشـﮧ ،

هَوای زِندِگی ڪِﮧ هَمیشـﮧ اَبریـﮧ ...

ما نَسلی تَباه شُدِه هَستیم !

زَن نیستی بِفَهمی

بِفَهمی ڪِﮧ شَب تو یـِﮧ شَهرِ غَریب باشی وَ هُتِل وَ مُسافِرخونـﮧ رات نَدن بـِﮧ جُرمِ زَن بودَنَت یَعنی چی

بِفَهمی 2ظهر وَ 10شَب وَقتی از سَرڪار میای خونـِﮧ تو خیابون از تَرس مِثلِ بید بِلَرزی یَعنی چی

ڪاری بـِﮧ ڪَسی نَدارَم

فَقط . . .

فَقط خَستـﮧ شُدَم

بِخاطِر دَلایِل مَذهَبی اَز هَم جُدا شُدیم

او فِـڪر میـڪَرد خُداست

وَ مَن قَبول نَداشتَم ...

تَنهايي اَم را پُـڪ مي زَنَم ...

تا ريـﮧ هايَم زِندِگي را ڪَـم بياوَرَد !

وَ شرعي تَرين خُودڪُشي را تَجُربـﮧ ڪُنَم!!!

گُفتَن خواستَن تَوانِستَن اَست

نـَﮧ عَزیزَم

خواستَن بَرایـ مَن نَتوانِستَن بود

خواستَم تا اَبدیت داشتِـﮧ باشَمَش اما نَتَوانِستَم

وَ رَفت

خواستَم خاطِراتَش را دَفن ڪُنم اما نَتوانِستَم

وَ تا اَبد دَر ذِهنَم ماند

خاطِرات وَ یادِ لَعنَتیش

خواستَن بَرایِ مَن نَتوانِستَن بود

مـــــــــــادَری رو میشِناختَمـ

تویِ روستایــی دُور اُفتادِه

بِدونِ بَرق ، آب وَ با هیچ اِمکاناتی 8 فَرزَندَش رو بـِﮧ زَحمَت بـﮧ دُنیا آوَرد وَ بُزرگ ڪَرد

با زَجر فِرستاد شَهر دَرس بِخونَنَ

با قَرض یِـڪـی یِـڪـی رو عَروس وَ داماد ڪَرد

وَلی بـﮧ دُوران پیری ڪِﮧ رِسید

شوهَرَش مُرد

بَچـﮧ ها هَم راهِ خودِشونو گِرفتَن وَ رَفتَن

مـــادَر تو هَمون روستا 12سال تَـڪ وَ تَنها زِندِگی ڪَرد

زَجر ڪِشید

دِق مَرگ شُد وَ مُرد

بَرای مَراسِمَش خَرجها دادَند

بَرای مَراسِمَش شیوَنها زَدَند

ڪاش میفَهمیدَند 12 سال زَجر وَ دَرد این پیرِزَن با 1 روز خَرج وَ شیوَن جُبران نِمیشَوَد

خُدایا

ڪـُمـڪ ڪُن مَن با مادَرَم چِنین نَـڪـُنم

هیچوَقت بیشتَر از یِـڪ بار ڪَسی رو نَبخش وَ بـِﮧ راحَتی از اِشتِباهِش نَگذَر ...
چون عَادَت میـڪُنـﮧ هَرڪاری میخواد باهات بُـڪُنِـﮧ
 
وَ بیاد بِگـﮧ بِبَخشید .........

بـِﮧ سَلامَتی ماهایی ڪِﮧ

دِیگـﮧ نَـﮧ حوصِلـﮧ بَحث داریم

نـَﮧ توضیح میدیِم

وَ فَقَط سُـڪوت میکُنیم

بَلَند میشیم وَ میریم