َمَرد لاڪ بـﮧ ناخوناش نِمیزَنـﮧ کـﮧ هَروَقت دِلَش یـﮧ جُوری شُد،دَستِشو باز ڪُنـه
وَ ناخوناشو نِگاه ڪُنـﮧ وَ تـﮧ دِلَش اَز خُودَش خوشَش بیاد!
مَرد مُوهاش بُلَند نیست ڪِﮧ توی بی ڪَـسی ڪوتاهَش ڪُنـﮧ وَ اینجوری لَج ڪُنـﮧ با هَمۀ دُنیا!
مَرد نِمیتونـﮧ وَقتی دِلَش گِرفت زَنگ بِزنـﮧ بـﮧ دُوستَش وَ گریـﮧ ڪُنـﮧ وَ خالی شـﮧ!
مَرد حتَی دردهاشو اَشـڪ کـﮧ نـﮧ،یـﮧ اَخـمِ خَشن میـڪُنـﮧ وَ میچَسبونـﮧ بـﮧ پیشونیش!
یــﮧ وَقتایی ، یــﮧ جاهایی ، بـﮧ یـﮧ کَسایی باید گُفت :
.
.
.
"میــــــــــــ ـم ... مِثلِ مــــَـرد!"
نـﮧ التماس میڪـنم ..
نـﮧ خیره خیره نگاهت ..
فَقَط آه میڪِشَم و ســُڪوت میـڪُنَم ..
هَمین آه بَرای تَمامِ زِندِگــے اَت ڪافیست .. !!!
عَزیزَم به ڪاهدُون زَدے ؛
این مَزرَعه خیلـــے وَقتـﮧ مَتَرسـڪ بـﮧ خُودِش نَدیده ؛
داس و تاستو جاے دیگـﮧ پَهن کُن !!!
سَلامَتے جيگَرے ڪِـﮧ با اَلـڪُـل سُوخت وَلے جيگَرے رو آتيش نَزَد ,
سَلامَتے ريـﮧ اے ڪِه توے دود سُوخت وَلے دِلے رو نَسوزوند,
سَلامَتے قَلبے ڪِـﮧ شِـڪَست وَلے احساسات كَسے رو لِـﮧ نـَڪرد ,
سَلامَتے هَمه ڪـَسايے ڪَـﮧ گُذَشتَن ..
تَبریــڪ میگـَم ؛
خُوب اُستادـے داشتــے عَزیزَم ؛
بازـے با تـَڪ دِل رو خُوب یادَت داد ؛
آدمارو بـﮧ خِشت وَ گل نِشودَن رو بِهتَر اَز هَر ڪـــے بَلَد شُدـے ؛
سور زَدَنم کـﮧ دیگـﮧ مَرامِتِ ؛
یادَت نَره فَقَط دَست بالا دَست بِسیار اَست !!!
مَن َدر سَرزمـیـنـے زِنـدِگـے مـیـڪُـنـَم ڪﮧ
تَـنــــــــــــــــــــها " خُـدایـــَــش "
اَز پُـشـت خـَنـجـَر نـِمـیـزَنـد !!
خُــدايا ؟
ڪــَمــے بــيـا جـُـلـُـوتـــَـر . .
مــي خــواهَـــمـــ دَر گُوشَــت چــيــزے بِــگــويَم . . . !
ايـن يـِڪـ اِعــتـرافــــــ اَســت . . .
مـَـن بــے او دَوامــ نِــمي آورمــ . . .
حَــتــے تــا صُــبح فـَــردا . . . !.!
پَس چِرا او بے مَن تا اَبَدیت دَوام میارَد؟