مَن
بازیگر اَصلـے
ے نِگاهَم را خُمارِ چِشمانََت میکُنَم...
وَ خُماریَم بَر تو اَثر میگذارَد...
ُمُوسیقے اسپانیایے!
دُودِ عُود ها!
ُنُورِ رُمانتیڪ شَمع ها دَر آن نیمـﮧ تاریڪے ها!
رُژِ لَبِ قِرمز!
لاڪِ قِرمز!
لباسِ قِرمز!
پوزخَندَم را اَز میانِ این هَمـﮧ قرمِزی نِمیبینے!
اما مَن!
به از خُود بے خُود شُدَنَت پوزخَند میزَنم!
به تو!
به قَلبَم!
آهایِ مَردِ مَن!
اَلان بانویِ دِلخواهت شُده ام؟!
آهاے مَردِ مَن!
آنقدر غَرق دَر قرمز ها شُده ای
ڪـﮧ نِمیبینے تمامی این صحنه ها آشناس!
مگر من ترسیم هم خوابگی هایت را با دخترک نکرده ام!؟
پس چرا آنقدر وقیحانه زُل زده ای؟!
اصلا چیزی میبینے؟!
نه!
تو غرق در چشمانِ خمارم هستے!
غوطه در رنگ هایِ قرمز!
تو جلو می آیے!
به قصدِ نزدیڪے!
هَمراهی ات میڪنم!
چرا ڪـﮧ نـﮧ؟!
مَگر از نَظر تو
صِفَتِ «بانوے من»
به هَرزگے ها خَطاب نِمیشَود؟!
میخواهم شروع کنم!
راهی را ڪـﮧ تو پیشِ پایَم گُذاشتے!
وَلی ....
وَلی میدانے؟!
ڪمی سختم است!
اینڪـﮧ بِخواهَم دَر مَسیرت سِیر کُنم!
سَخت اَست...
دیدَنِ دیگری ڪه تَمامِ این قِرمزے ها نَصیبَش شَود!
تو سَختَت نِمی آید جُز مَن ڪَسے را بِینِ این قِرمِزے ها بِبینی؟!
آه خُداے من!
چـﮧ بے مَعنَا سُوال پُرسیده ام!
حَواسَم نَبود!
ڪـﮧ تو تَنها قِرمِزے ها را میبینی!
فَقَط يه شِعر بود وَ اَلبَتـﮧ حَرف دِل خيليا!
چـﮧ رُوز مَسخَره ایست وَلِنتاین ..!
وَقتی قَرار نیست ڪَسی دُوستَت داشتـﮧ باشَد
مَسخَره تَر اَز آن مَنم
ڪـﮧ هَر رُوز دُوستَت دارَم ...
اینجا شهر من ؛
اینجا هیچ چیز عَجیب نیست ؛
اینجا عِشق بـﮧ هَرزه نِگاهے فُروختـﮧ میشـﮧ ؛
اینجا عاطِفـﮧ مادَرے به جَنین ڪِــنار جُوے خیابون خَتم میشـﮧ ؛
اینجا غِیرت پِدرے به حَراج دُختر دوازده ساله اش شناخته میشـﮧ ؛
اینجا فاحشـﮧ هایش رستگار تر از باڪـره هایش از دنیا میروند ؛
اینجا بوے گند خیانت بهتَرین عَطر سال شُده ؛
اینجا تَن آدَمی شَریف اَست به لِباس آدَمے؛
اینجا آهَن پاره حَرف اَول رو میزنـﮧ ؛
اینجا مِتراژ خانـﮧ ها شَخصیت آدَما شُده ؛
اینجا اِسـڪِــناس مُرده هارو زِنده میکُنـﮧ ؛
اینجا شَهر مَن است ؛
آدماش هَر روز مُجسمـﮧ وار اَز ڪــِنارم میگُذرن ؛
اینجا شَهر مَن است !!!
ساڪِتَم اَما لال نيستَم ...
آرومَم اَما فَلَج نيستَم ...
واقع بينَم اَما بَد بين نيستَم ...
خوش حالم اَما بے دَرد نيستَم ...
خونسَردَم اَما بيخيال نيستَم ...
ڪُنجڪاوم اَما فُضول نيستَم ...
شيطونَم اَما شَرور نيستَم ...
ُپُر سَرو صِدام اَما تو مُخ نيستَم ...
حاضر جَوابَم اَما گُستاخ نيستَم ...
زیاد نیستَم ڪَمَم نیستَم ...
َمَن فَقــــــــــــــــط اِشتِباهے ام ...
وَ آنگاه ڪـﮧ ماهی ها را دَر آب خَفَقان فَرا گِرفت
وَ جَمعِ دو با دو چهار نَشُد
آنگاه ڪـﮧ جُوجه ای بَرای شِمُردن دَر آخر پاییز نَماند
وَ چِشمهایَم بِه راهی ڪـﮧ هَزگر نَیامَدی خُشـڪ شُد
مَن هَم آتش سیگارَم را رُوی تَن خاطِراتَت خامُوش ڪَـردم
و َحالا هَم یادِم تو را فَرامُوش صَمیمی تَرینم!
پاڪَت ِ سیگــار خَبر دار شُد
زار شُد این ڪار کِـﮧ بیدار شُد
هیـــس ! نَبینَم ڪـﮧ تو حَرفــے زَنـی
نا بـﮧ سَلامت ڪـﮧ شُما یک زنــے!
دَرد ؟ نَدارم بـﮧ خُدا هیچ نیست
راه مَگر مــے شَود اَز پیچ نیست؟!
ڪُوه نَوردے بڪنم بهتر ست
نالهے فرهاد همــے مهتر ست!
آه خُدایا به ڪُجا مــے روم!؟
راه َده مهمان ِ شُما مــے شَوم
آتش ِ اَفروختـﮧ ، سیگار ، مَن..
بشنو اَز این نــے زَن ِ بــے جان و تَن
پُشت به پُشتِ هَمه سیگار هــے!..
ڪُوفتم این بار به دیوار هـــے..!
خَسته ام اِی دوست تُو می دانــے ام
آن چه ڪـﮧ اَز چشم تو می خوانــے ام
دُور شدے دُور شُدم شاید اَه..
دود شدے دود شُدم باز بـﮧ!
مَثنوی اَز طَعم ِ دَهان ِ کَــزَم
پُختـﮧ ڪَمــے آش بِگو..می پَزم!
خواهِشَم این ست ڪـﮧ تا آخِرَش
گوش دِه هَر چَند ڪَمــے باوَرَش..
سَخت وَ نَفس گیر..وَلــے چاره چیست
نُمره ی بَدبختــے من بـــاز بیست!
لیلی ِ مجنونی ِ فَرهاد کیست!؟
فِڪر وُ خیال ست که اینجاے زیست!
گوش به اِحساس ِ سِنوبر مُده
ڪـوچ بـه پـَرواز ِ کَبوتـر مده
شُڪر...وَ مَمنون...وَ مُتشَڪرم!
ڪاش تو هَم..کاش شوے مُنڪرم!
مَن طَلب ِ شُڪر نَدارم وَلــے..
خواهش ِ مَن را بِپَذیر اے وَلی
حَال عَوض این ڪه تَشَکُر کُنید..
پاڪَت ِ سیگار ِ مَرا پُر کُنید!..
ﺩﯾﮕﮧ ..
ﻧَـﮧ ...
َﺩَﺳﺖ ﻭُ ﭘﺎ ﻣـے ﺯَﻨــے ..
ﻧَـﮧ ﺑﺎﻝ ﺑﺎﻝ ﻣﯿﺰَﻧــے ..
...ﻧـَﮧ ﺩِﻝ ﺩِﻝ ﻣﯿڪُﻨــے ..
ﻧَـﮧ ﺩﺍﺩُ ﻭ ﺑﯿﺪﺍﺩ ﻣﯿڪُﻨــے ..
ﻧـَﮧ ﮔﺮﯾـﮧ ﻣﯿڪُنــے ..
ﻧَـﮧ ﻣُﺸﺘِﺘﻮ ﻣﯿڪُﻮﺑـے ﺗﻮ ﺩﯾﻮﺍﺭ ..
ﻧـَﮧ ﺳَﺮﺗﻮ ﻣﯿﺰَﻧـے ﺑـﮧ ﺩﯾﻮﺍﺭ ..
ﻧَـﮧ ...
ﺍَﺯ ﯾـﮧ ﺟﺎﯾـے ﺑـﮧ ﺑَﻌﺪ ﻓَﻘَﻂ ﺳُڪُﻮﺕ ﻣﯿڪُﻨـے ...
گُذَشته ڪﮧ حالَمُ و گِرِفتـﮧ !
آیَنده ڪﮧ حالے بَرای رِسیدَنَش نَدارم !
حـــــــال هَم حالَم را بـﮧ هَم میزَنـﮧ ...
چـﮧ زِندِگے شیرینے !!!!
بـﮧ اين ميگَלּ زِندِگـــــــــــــے
بــآ صــِدآﮯ ِ بــُلـَنـב
ڪــه ڪــَر شَــوَב آســمــآטּ
وَ فــَریـآב بــزَنــﮯ
בُنیــآ
نـآمـَـرבَم اَگــه بـآ ایـטּ صِــבآﮯ פֿَـنــבه نَــرَقـصـــونَـمــتـــــ !